Dış uzayda vakumda yer alan küresel bir yıldız hayal edin. Almanya’da bulunan Max Planck Enstitüsü’nün Güneş sistemi araştırmaları birimi (MPS) ve Göttingen Üniversitesi araştırmacıları , bunun artık sadece bir hipotez olmadığını ortaya koydular.
Çoğu yıldız tam olarak mükemmel küre değildirler. Şekillerini dönme hızından belirleyebiliyoruz : daha hızlı olmaları , daha basık oldukları anlamına gelir. Fakat, yıldızlar bizlere birer nokta şeklinde göründüğünden , şekillerini tespit etmek daha zor hale geliyor.
Şimdi, MPS’de bulunan Laurent Gizon liderliğindeki bir araştırma grubu , bir yıldızın basıklığını şimdiye kadar görülmemiş bir kesinlikle ölçtü. Gizon ve iş arkadaşları bu araştırma için astro-sizmoloji veya yıldızların salınımı olarak bilinen metodu kullandılar. Bu metodu Dünya’dan 5000 ışık yılı uzakta bulunan ve yavaş donen Kepler 11145123 yıldızı üzerinde uyguladılar. Aldıkları sonuçlara göre : ekvatoral ve kutupsal yarıçapları arasında sadece 3 km fark var. Bu mesafe Güneş’in ortalama yarıçapı olan 1.5 milyon km’ye kıyasla çok küçük bir rakam.
Kepler 11145123, her 27 günde bir tam dönme gerçekleştiren Güneş’in üçte biri açışal hızla dönmektedir. Ayrıca, Kepler 11145123 sadece sinüzoidal salınımlar gerçekleştirmedir. Bu demek oluyor ki , periyodik genişleme ve büzülmeleri luminosity (parlaklık) yardımıyla ölçülebilir.
NASA’nin Kepler uzay aracı bu salınımları 4 yıldan daha fazla bir süre boyunca gözlemledi ve elde ettiği sonuçlar yarıçapında ihmal edilebilir farklıklar olduğunu ortaya koydu. Gizon , “Bu Kepler 11145123 ‘ i evrende şimdiye kadar ölçülmüş en yuvarlak nesne yapıyor. ”, dedi. Kepler 11145123 Güneş’ten bile daha yuvarlaktır. Araştırma sonuçları Science Advances dergisinde yayınlandı.
